ала құлын

См. также в других словарях:

• ноғала — (Орал, Жән.) бұзау көзіне шығатын жара. Біздің бұзауға н о ғ а л а шығыпты (Орал, Жән.). Бұзаудың н о ғ ал а с ы н мал дәрігеріне көрсетіңдер (Орал, Жән.). Құлын тайдың н о ғ а л а с ы н, сақауын, бұзаудың қылауын, қос кіндігін, қойдың көнтақасын …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• ыспар — (Монғ.) 1. шебер, ісмер, іскер. Әзірге кім неге ы с п а р болса, соны істей тұрсын (Монғ.). Аңшылар бригадасының құрамына суыр майын дайындайтын ы с п а р адамдарды тағайындау дұрыс (“Ж. өмір”, 11.08. 1983). Жоңғар жұртында, “ханнан қазаншы ы с п …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• жоғалғыш — сын. Жоғала беретін, жоғалатын. Бәрінің де қойы ж о ғ а л ғ ы ш, түйесі боталағыш, биесі құлын тастағыш боп алды (Р. Отарбаев, Біздің ауыл., 400) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі